Мои песнопения
ПЕРВЫЙ МУЖЧИНА
Даня меня обнимает за шею. Сопротивляюсь я как бы – но млею. Вот уж рука добралась до жакета. Все, что угодно – но только не это.
Даня меня обнимает за шею. Сопротивляюсь я как бы – но млею. Вот уж рука добралась до жакета. Все, что угодно – но только не это.